Mensen die vaker door mijn fotografieportfolio bladeren weten dat ik iets heb met nachtfotografie. Lange sluitertijden maken beweging zichtbaar, passerende auto’s laten lichtsporen achter en alle drukte verdwijnt naar de achtergrond.
Overdag is het vaak te licht om dit soort foto’s te kunnen maken, maar speciale hulpmiddelen bieden daar uitkomst. Zogenaamde grijsfilters zijn donkere stukjes glas die je voor je lens kunt schroeven, waardoor er minder licht doorheen komt – en je dus een langere sluitertijd kunt gebruiken zonder overbelichte foto’s te krijgen. Voor de lenzen die ik gebruik zijn die filters echter best aan de prijs, zéker als je verschillende gradaties wilt. In plaats daarvan kocht ik een aantal maanden terug een set lasglaasjes: inderdaad, de donkere ruitjes die in lashelmen worden gebruikt. Doen precies hetzelfde als een grijsfilter, maar dan voor een fractie van de prijs.
Nadelen zijn er echter ook – dat kun je verwachten als je een factor 50 minder geld besteed: de kleuren worden aangetast (het glas is niet perfect grijs, maar in mijn geval wat groenig), je moet oppassen dat je je niet open haalt aan de scherpe randjes en montage op de camera is een kwestie van duct tape en elastiek – in plaats van een handig schroefdraad.
Dat daar prima mee te leven valt laten een aantal van onderstaande foto’s zien, die ik maakte tijdens een zonnige winterwandeling langs de Delftse Schie. De wijdere foto’s (nummers 1 en 2 – en de foto bovenaan dit artikel) zijn gemaakt met behulp van zo’n stuk lasglas, de rest zonder.
Om de beelden niet te verstoren zijn de bijschriften standaard verborgen. Ze komen tevoorschijn als je je muis op de foto houdt. Klikken opent de foto’s in groot formaat.
Type | Privé |
Looptijd | 02/2019 |